De voorkant van een nijlpaard, daarnaast de achterkant. Niet meer en niet minder. Het enorme grijze beest, pompeus op de voorgrond. Vierkant op de poten. Poserend, geportretteerd als een boos kind. Zijn of haar blik is vervuld met chagrijn, misschien zelfmedelijden. Toch ondergaat het dier het hele gebeuren gelaten, het moet maar. Door het gebruik van een groot diafragma een erg plastische plaat. De ruwe structuur is bijna voelbaar. Maar bovenal is deze foto erg grappig, bedoeld of onbedoeld.
