Het is weer eens iets anders, een kleurenfoto uit 1940. We zien jagers die ontbijt eten. Oregon, het westen van de USA. Met geschoten wild naast de ontbijttafel. De herten zijn bevallig neergelegd op het spatbord van de auto of gehangen in de naaldboom. Er is voor hen weinig hoop meer. Want op veel meelijden van de jagers hoeven ze natuurlijk niet te rekenen.
Die waren ondertussen wel toe aan hun kopje koffie en hun boterham met Sleepy Hollow Syrup. Maple syrup dus. Een soort zoete stroop, gewonnen uit de Maple tree. Hier noemen we zo’n ding een Ahorn. Of het lekker is weet ik niet. Ook weet ik niet waarom de siroop de naam Sleepy Hollow syrup heeft meegekregen.
Een zoete siroop heeft op het eerste gezicht weinig te maken met het oude Amerikaanse verhaal van Irving. In dat verhaal uit 1820 komt een ruiter zonder hoofd opdraven. Naast deze foute woordspeling zal ook het aangezicht van een onthoofde ruiter geen pretje zijn.
Hij kwam overigens alleen zijn hoofd zoeken. Niets om je zorgen over te maken dus.
Die waren ondertussen wel toe aan hun kopje koffie en hun boterham met Sleepy Hollow Syrup. Maple syrup dus. Een soort zoete stroop, gewonnen uit de Maple tree. Hier noemen we zo’n ding een Ahorn. Of het lekker is weet ik niet. Ook weet ik niet waarom de siroop de naam Sleepy Hollow syrup heeft meegekregen.
Een zoete siroop heeft op het eerste gezicht weinig te maken met het oude Amerikaanse verhaal van Irving. In dat verhaal uit 1820 komt een ruiter zonder hoofd opdraven. Naast deze foute woordspeling zal ook het aangezicht van een onthoofde ruiter geen pretje zijn.
Hij kwam overigens alleen zijn hoofd zoeken. Niets om je zorgen over te maken dus.