In het dorpje Kessel-Eik ligt een pleintje. Het is ruim dertig graden en er dreigt onweer in de grijsblauwe lucht. Op het pleintje is niemand te zien. Enkele vrachtwagentrailers in pastelkleuren staan in het midden. Een geel kaartjesverkoophuisje staat er ook, al is er nog maar weinig om kaartjes voor te verkopen. Er zal binnenkort wel een kermis zijn in Kessel-Eik.
Plots zijn twee schoenen met sportieve sokken te zien tussen de wagens door. De man die bij de sokken en schoenen hoort is Koen. Korte broek met ontbloot bovenlijf. Hij is bezig met het opbouwen van een schiettent. Het is niet zijn schiettent overigens. De oude zachtgele wagen is van Rene, die ook druk bezig is met het in elkaar zetten van zijn schietsalon. Want zo heet het apparaat, dat valt te lezen op de klep. Schietsalon, het klinkt als heel wat.
Rene heeft cowboylaarzen onder zijn spijkerbroek en een ingewikkelde tatoeage op zijn arm. Hij staat al dertig jaar op de kermis, zeventien jaar oud was hij toen hij begon. Tussendoor heeft hij wel wat andere baantjes gehad, maar de kermis is sindsdien altijd in zijn leven geweest. Niet dat het in de familie zit overigens, hij is er ingerold. Zoals dat dan heet.
Tegenwoordig heeft hij drie wagens. Deze wagen is een oudje, zijn andere wagens zijn een stuk nieuwer en luxer. Voor de kermis in Kessel-Eik trekt hij traditiegetrouw de schietsalon uit de schuur. Hier en daar ligt wat stof en hij ruikt wat naar oude caravan. Je zou kunnen zeggen dat de glans er wat af is. Dat past wel een beetje bij Kessel-Eik.
Een spektakel zal het niet worden, deze kermis. Dertien kinderen wonen er in dit dorp, weet Rene te melden terwijl hij de oude polaroidcamera test die automatisch foto’s moet maken van de schietende kermisbezoekers. Bij het afgaan branden zwakke lichtjes en klinkt een typisch kermismuziekje. Een aantal gloeilampen vergeet op te lichten. Maar de foto is gemaakt, de oude Polaroid doet het nog. Koen staat op de foto. En ik ook.
Dan zijn Rene en Koen tevreden. De klep gaat dicht, de lampjes gaan uit. Ze vertrekken in een oude rood-gele DAF-vrachtwagen naar onbekende oorden om vervolgens in het weekend terug te keren als de kermis begint.
Nu is het plein in Kessel-Eik echt leeg. De zachtgele schietsalon staat te staan en het onweer is nog steeds niet gekomen. Van de dertien kinderen is geen spoor.